Το 1967 τα μέλη των Iron Butterfly μοιραζόταν την ίδια στέγη στο Laurel Canyon. Προάστιο του Los Angeles με ιδιαίτερα ακμάζουσα μουσική κοινότητα στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 60’, εξέχοντα μέλη της οποίας αποτελούσαν μεταξύ άλλων η Joni Mitchell, ο Neil Young, ο Jim Morrison και οι Eagles. Ο Ron Bushy (drummer) επιστρέφοντας σπίτι κάποιο βράδυ, βρίσκει τον Doug Ingle να παίζει στα πλήκτρα και να τραγουδάει μία μπαλάντα για τον Αδάμ και την Εύα στον κήπο της Εδέμ. Καθώς δεν ακούει πολύ καλά την φράση “In the Garden of Eden” γράφει σε μια χαρτοπετσέτα αυτό που νόμιζε ότι άκουσε : “In-A-Gadda-Da-Vida” και έτσι γεννήθηκε ένας από τους πιο αινιγματικούς τίτλους στην ιστορία της rock μουσικής. Οι Iron Butterfly ξεκίνησαν να παίζουν την σύνθεση στις ζωντανές εμφανίσεις τους όπου άνοιγαν για τους Jefferson Airplane και τους Doors. Η δίλεπτη μπαλάντα έγινε το όχημα για τους αυτοσχεδιασμούς και τους πειραματισμούς των μελών του συγκροτήματος επί σκηνής με αποτέλεσμα σιγά-σιγά να «ξεχειλώσει» σε διάρκεια, συχνά υπερβαίνοντας τα είκοσι λεπτά. Η ηχογράφηση που φιλοξενείται στο δεύτερο ομότιτλο άλμπουμ τους, έγινε στα Ultrasonic Studio της Νέας Υόρκης και ξεπερνάει τα δεκαεπτά λεπτά καταλαμβάνοντας ολόκληρη την δεύτερη πλευρά του δίσκου. Είναι ένα take (με…

Το μνημειώδες riff του "Sabbath Bloody Sabbath" μάς καλωσορίζει με μοναδικό τρόπο στο ομότιτλο 5ο άλμπουμ των Black Sabbath. Είναι το riff που έδωσε το «φιλί της ζωής» στο συγκρότημα που το καλοκαίρι του 1973 βρέθηκε στο χείλος της καταστροφής . Με τα μέλη των Sabbath εμφανώς εξαντλημένα μετά την παγκόσμια περιοδεία για την προώθηση του “Vol 4” και τις ιδέες του Iommy να στερεύουν, όλα έμοιαζε να έχουν τελειώσει, μέχρι τη στιγμή που το riff του "Sabbath Bloody Sabbath" «γεννήθηκε» στα κελάρια του Clearwell Castle. Ο ίδιος ο Tony Iommi γράφει σχετικά στην αυτοβιογραφία του: «Προσπαθούσα να σκεφτώ κάποια ιδέα για το άλμπουμ αλλά δεν γινόταν τίποτα. Δεν ξέρω τι έφταιγε. Απλά δεν το είχα. Μετά άρχισα να πανικοβάλλομαι. Όλοι κοιτούσαν εμένα περιμένοντας και εγώ δεν μπορούσα να λειτουργήσω. Είχα μπλοκάρει και δεν μπορούσα να σκεφτώ. Επιστρέψαμε στα σπίτια μας στην Αγγλία με κατάθλιψη. Θυμάμαι τον Geezer και τον Ozzy να μιλάνε σαν να έχουν τελειώσει όλα. Στη συνέχεια νοικιάσαμε το Clearwell Castle για να δούμε αν θα μπορέσουμε να γράψουμε κάτι. Μόλις ξεκινήσαμε να δουλεύουμε εκεί, το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το"Sabbath Bloody Sabbath". Την πρώτη μέρα που είμασταν εκεί! Το riff αποτέλεσε το…

Το “Don’t talk to Strangers” κυκλοφόρησε το μακρινό 1983. Είναι ένα από το εννέα αριστουργήματα του “Holy Diver” του πρώτου άλμπουμ των Dio που έμελλε να αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στο μουσικό στερέωμα όσο ελάχιστες άλλες κυκλοφορίες. Παρά το γεγονός ότι το συγκεκριμένο τραγούδι δεν κυκλοφόρησε ποτέ ως single, παραμένει στο πέρασμα του χρόνου ένα από τα αγαπημένα των οπαδών ενώ επί δεκαετίες κατείχε μόνιμη θέση στο setlist του συγκροτήματος. Το άρπισμα της εισαγωγής του τραγουδιού αποτελεί μία από τις πιο ήσυχες, μελωδικές και μελαγχολικές στιγμές του άλμπουμ παρέχοντας απολύτως ισορροπημένη αντίθεση ανάμεσα στα heavy κιθαριστικά θέματα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το ντεμπούτο των Dio.