Μαθήματα Ηλεκτρικής Κιθάρας
Η ηλεκτρική κιθάρα αποτελεί εξέλιξη της κλασικής και της ακουστικής κιθάρας η οποία προέκυψε από την ανάγκη ενίσχυσης της έντασης του οργάνου. Καθώς οι τζαζ ορχήστρες στα μέσα του προηγούμενου αιώνα άρχισαν να γίνονται πολυπληθείς, ήταν αδύνατο πλέον να διακρίνει κανείς την κιθάρα ανάμεσα στα «φασαριόζικα» χάλκινα πνευστά χωρίς την απαραίτητη υποβοήθηση της ενίσχυσης. Οι πρώτες υλοποιήσεις βέβαια δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μάλλον πρόχειρες μετατροπές ακουστικών κιθαρών. Σε μία ηλεκτρική κιθάρα οι δονήσεις των μεταλλικών χορδών μετατρέπονται από τους μαγνήτες σε ηλεκτρικό ρεύμα το οποίο στη συνέχεια ενισχύεται από ένα σύστημα ενισχυτή – ηχείου. Ως εκ τούτου μία ηλεκτρική κιθάρα σε
αντίθεση με μία ακουστική, από μόνη της δεν παράγει ήχο. Χρειάζεται πάντα και ο ενισχυτής, ενώ είθισται το σήμα της να περνάει και από διάφορες «μονάδες εφέ» ώστε να παράγονται όλα αυτά τα πλούσια ηχοχρώματα που πλέον είναι συνυφασμένα με τον ήχο μίας ηλεκτρικής κιθάρας.
Εκτελεστικά, η καταγωγή της ηλεκτρικής κιθάρας από την κλασική και την ακουστική έχει ως επακόλουθο την ύπαρξη κάποιων κοινών σημείων στην προσέγγιση, τον χειρισμό και τη λειτουργία και των τριών οργάνων. Αυτό καθιστά την όποια προηγούμενη διαδρομή του μαθητή σε μία κλασική η ακουστική κιθάρα χρήσιμη αλλά όχι απαραίτητη. Η ηλεκτρική κιθάρα κατά βάση είναι ένα διαφορετικό όργανο με διαφορετικό ήχο, διαφορετικές τεχνικές και διαφορετικό ρεπερτόριο.
Στα μαθήματα ηλεκτρικής κιθάρας
- Ο μαθητής διδάσκεται τον τρόπο όπου μέσα από ασκήσεις θα βελτιώσει την ακρίβεια, την ανεξαρτησία της κίνησης, την ευελιξία, την ταχύτητα, το άνοιγμα των δακτύλων του και γενικότερα όλες τις απαραίτητες μυοσκελετικές δεξιότητες για τον χειρισμό του οργάνου.
- Γίνεται γνωριμία με θεμελιώδεις τεχνικές όπως alternate picking, bends, slides, vibrato, palm muting καθώς και πιο προχωρημένες όπως economy picking, string skipping, tapping, rakes κτλπ.
- Δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην βελτίωση της ρυθμικής αντίληψης του μαθητή μέσα από κατάλληλα επιλεγμένες ρυθμικές ασκήσεις και μελέτη με μετρονόμο.
- Διδάσκεται η απαραίτητη θεωρία αλλά και η αρμονία που θα μας βοηθήσει να αντιληφθούμε πως λειτουργούν οι συγχορδίες (τρίφωνες, τετράφωνες, αναστροφές κλπ), οι κλίμακες, τα modes και πως συνδυαστικά όλα τα παραπάνω γίνονται εκφραστικά και συνθετικά εργαλεία στα δάχτυλά μας.
- Μαθαίνουμε να χρησιμοποιούμε τον εξοπλισμό μας: κιθάρες, ενισχυτές, μαγνήτες, πεταλάκια, πολυεφέ κλπ. ώστε να είμαστε σε θέση να προσεγγίσουμε τα ηχοχρώματα που προσδοκούμε να ακούσουμε από την κιθάρα μας.
- Παρέχονται σημειώσεις, backing tracks, loop tracks, TABs και κάθε απαραίτητο βοήθημα ώστε η μελέτη να είναι εποικοδομητική και ευχάριστη.
- Μαθαίνουμε να διαβάζουμε μουσική (παρτιτούρα, ταμπλατούρα, chord charts) καθώς είναι σημαντικό να μπορούμε να κατανοούμε και να αποκωδικοποιούμε τη μουσική που θέλουμε να μάθουμε να παίζουμε.
- Σημαντικότερο από όλα τα παραπάνω είναι, κάθε γνώση που αποκτούμε πάνω στην κιθάρα να επιστρατεύεται ώστε να παίξουμε μουσική και να χτίσουμε ένα ρεπερτόριο που θα διαλέξουμε μαζί και θα το προσαρμόσουμε στις ανάγκες, τα ακούσματά και τις δεξιότητες μας.
Παρακάτω μπορείτε να βρείτε κάποια δωρεάν μαθήματα και σημειώσεις που συνοδεύονται από τα αντίστοιχα πολυμέσα (audio – video) καθώς και δωρεάν παρτιτούρες που αφορούν τη μελέτη της ηλεκτρικής κιθάρας. Το υλικό αυτό το συγκεντρώσαμε με μεράκι και αγάπη. Ελπίζουμε να σας φανεί χρήσιμο και να σας δώσει το έναυσμα για περισσότερη μελέτη.
Iron Butterfly – In-A-Gadda-Da-Vida guitar TAB
Το 1967 τα μέλη των Iron Butterfly μοιραζόταν την ίδια στέγη στο Laurel Canyon. Προάστιο του Los Angeles με ιδιαίτερα ακμάζουσα μουσική κοινότητα στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 60’, εξέχοντα μέλη της οποίας αποτελούσαν μεταξύ άλλων η Joni Mitchell, ο Neil Young, ο Jim Morrison και οι Eagles. Ο Ron Bushy (drummer) επιστρέφοντας σπίτι κάποιο βράδυ, βρίσκει τον Doug Ingle να παίζει στα πλήκτρα και να τραγουδάει μία μπαλάντα για τον Αδάμ και την Εύα στον κήπο της Εδέμ. Καθώς δεν ακούει πολύ καλά την φράση “In the Garden of Eden” γράφει σε μια χαρτοπετσέτα αυτό που νόμιζε ότι άκουσε : “In-A-Gadda-Da-Vida” και έτσι γεννήθηκε ένας από τους πιο αινιγματικούς τίτλους στην ιστορία της rock μουσικής. Οι Iron Butterfly ξεκίνησαν να παίζουν την σύνθεση στις ζωντανές εμφανίσεις τους όπου άνοιγαν για τους Jefferson Airplane και τους Doors. Η δίλεπτη μπαλάντα έγινε το όχημα για τους αυτοσχεδιασμούς και τους πειραματισμούς των μελών του συγκροτήματος επί σκηνής με αποτέλεσμα σιγά-σιγά να «ξεχειλώσει» σε διάρκεια, συχνά υπερβαίνοντας τα είκοσι λεπτά. Η ηχογράφηση που φιλοξενείται στο δεύτερο ομότιτλο άλμπουμ τους, έγινε στα Ultrasonic Studio της Νέας Υόρκης και ξεπερνάει τα δεκαεπτά λεπτά καταλαμβάνοντας ολόκληρη την δεύτερη πλευρά του...
ΠερισσότεραBlack Sabbath – Sabbath Bloody Sabbath
Το μνημειώδες riff του "Sabbath Bloody Sabbath" μάς καλωσορίζει με μοναδικό τρόπο στο ομότιτλο 5ο άλμπουμ των Black Sabbath. Είναι το riff που έδωσε το «φιλί της ζωής» στο συγκρότημα που το καλοκαίρι του 1973 βρέθηκε στο χείλος της καταστροφής . Με τα μέλη των Sabbath εμφανώς εξαντλημένα μετά την παγκόσμια περιοδεία για την προώθηση του “Vol 4” και τις ιδέες του Iommy να στερεύουν, όλα έμοιαζε να έχουν τελειώσει, μέχρι τη στιγμή που το riff του "Sabbath Bloody Sabbath" «γεννήθηκε» στα κελάρια του Clearwell Castle. Ο ίδιος ο Tony Iommi γράφει σχετικά στην αυτοβιογραφία του: «Προσπαθούσα να σκεφτώ κάποια ιδέα για το άλμπουμ αλλά δεν γινόταν τίποτα. Δεν ξέρω τι έφταιγε. Απλά δεν το είχα. Μετά άρχισα να πανικοβάλλομαι. Όλοι κοιτούσαν εμένα περιμένοντας και εγώ δεν μπορούσα να λειτουργήσω. Είχα μπλοκάρει και δεν μπορούσα να σκεφτώ. Επιστρέψαμε στα σπίτια μας στην Αγγλία με κατάθλιψη. Θυμάμαι τον Geezer και τον Ozzy να μιλάνε σαν να έχουν τελειώσει όλα. Στη συνέχεια νοικιάσαμε το Clearwell Castle για να δούμε αν θα μπορέσουμε να γράψουμε κάτι. Μόλις ξεκινήσαμε να δουλεύουμε εκεί, το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το"Sabbath Bloody Sabbath". Την πρώτη μέρα που...
ΠερισσότεραDio – Don’t Talk to Strangers
Το “Don’t talk to Strangers” κυκλοφόρησε το μακρινό 1983. Είναι ένα από το εννέα αριστουργήματα του “Holy Diver” του πρώτου άλμπουμ των Dio που έμελλε να αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στο μουσικό στερέωμα όσο ελάχιστες άλλες κυκλοφορίες. Παρά το γεγονός ότι το συγκεκριμένο τραγούδι δεν κυκλοφόρησε ποτέ ως single, παραμένει στο πέρασμα του χρόνου ένα από τα αγαπημένα των οπαδών ενώ επί δεκαετίες κατείχε μόνιμη θέση στο setlist του συγκροτήματος. Το άρπισμα της εισαγωγής του τραγουδιού αποτελεί μία από τις πιο ήσυχες, μελωδικές και μελαγχολικές στιγμές του άλμπουμ παρέχοντας απολύτως ισορροπημένη αντίθεση ανάμεσα στα heavy κιθαριστικά θέματα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το ντεμπούτο των Dio.
ΠερισσότεραSavatage – Power of the Night
Οι Savatage ιδρυθήκαν από τα αδέρφια Jon and Criss Oliva στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους Sirens το 1983 και την επόμενη χρονιά ακολούθησε το The Dungeons Are Calling. Την ίδια χρονιά υπογράφουν με την Atlantic και υπό την καθοδήγηση του Max Norman (Ozzy, Y&T, Megadeth) κυκλοφορούν το 1985 το “Power of the Night” το οποίο με πιο «γυαλισμένη» παραγωγή σηματοδοτεί την στροφή του συγκροτήματος σε πιο mainstream μονοπάτια. Το “Power of the Night” που δίνει και το εναρκτήριο λάκτισμα στην ομότιτλη κυκλοφορία, χαρακτηρίζεται από το αριστοτεχνικό riff του Criss Oliva. Είναι από εκείνα τα riff που σε καθηλώνουν από την πρώτη στιγμή που τα ακούς και μένουν χαραγμένα στη μνήμη για πολύ καιρό.
ΠερισσότεραKingdom Come – Do You Like It
Οι Kingdom Come σχηματίστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 80’ μόλις η Polydor έδωσε το “πράσινο φως” στον Lenny Wolf να προχωρήσει στην audition μουσικών με σκοπό την ολοκλήρωση και ηχογράφηση κάποιων αρχικών ιδεών που κρίθηκαν ως «πολλά υποσχόμενες» από τον Derek Shulman, κυνηγό ταλέντων της εταιρίας. Την παραγωγή και γενικότερη μουσική επιστασία του εγχειρήματος ανέλαβε ο Bob Rock (The Cult, Mötley Crüe, Bon Jovi, Metallica κ.α.). Το πλάνο ήταν σαφές από την αρχή στοχεύοντας σε μια “σύγχρονη” εκδοχή των Led Zeppelin, με γυαλισμένο ήχο και ενσωματωμένους νεοτερισμούς της εποχής. Η τεράστια επιτυχία του ομότιτλου ντεμπούτου (Kingdom Come, 1988) απέδειξε πως η συνταγή ήταν επιτυχημένη. Στη δεύτερη κυκλοφορία τους (In Yor Face, 1989) οι Kingdom Come προσπαθούν να βρουν την δική τους ταυτότητα και αρχίζουν να απομακρύνονται από τους Zeppelinισμούς που τους καθιέρωσαν. Το “Do you Like It” πρώτο single του άλμπουμ, καταφέρνει να σκαρφαλώσει στα charts αποδεικνύοντας πως οι Kingdom Come δεν είναι διάττοντες αστέρες της μίας επιτυχίας αλλά ένα σκληρά εργαζόμενο συγκρότημα, με περίσσιο ταλέντο και ένα λαμπρό μέλλον μπροστά του.
Περισσότερα